Medellin

Vanuit Jardin vertrek ik naar Medellin. De eerste keer dat ik daar was vond ik het er niet super; waarschijnlijk doordat iedereen die ik erover sprak voordat ik ging er lyrisch over was en dus mijn verwachtingen zo hoog waren. Dus ik geef het nu een tweede kans. Aangekomen op het busstation gaan we op zoek naar een taxi. We zijn met zijn vijven en moeten met 'n allen naar hetzelfde hostel. Een beetje onderhandelen is hierbij best wel nodig, want anders geven ze je een te hoge prijs die je moet betalen. Uiteindelijk komen we overeen met de prijs en proppen we ons met zijn vijven in een oude auto. We gaan richting El Poblado. Het meest toeristische en rijke gedeelte van Medellin. Het hostel ziet er prima uit en dan wordt het tijd om iets te eten. Voor het hostel zit een restaurantje voor ontbijt en lunch en daar bestellen we wat. Voor wat je krijgt vind ik het best duur, maar vooruit. Na de lunch, of eerlijk gezegd klein hapje, gaan we een beetje rondlopen. 
De volgende dag ga ik mee met de walking tour door de stad. Eerlijk gezegd houdt ik daar niet zo van, met een grote groep toeristen door de stad slenteren, maar als je iets wilt zien en weten, is dit wel dé manier. We worden op het metrostation opgewacht en daar kopen we een kaartje om drie haltes verder uit te stappen. In het centrum van Medellin. We krijgen eerst wat algemene uitleg en daarna gaan we een beetje dieper op de geschiedenis van Medellin in. We bezoeken de meest belangrijke plekken van de stad en ik moet zeggen dat het best interessant was. Na de tour zijn we met een klein groepje over en besluiten we te gaan lunchen om vervolgens richting comuna 13 te gaan. Deze wijk was voorheen het gevaarlijkste gedeelte van de stad, drugsbendes hielden hier huis. En nog steeds zijn ze er, maar in mindere mate actief. Overdag is het er veilig om rond te lopen, en kun je de graffiti's bewonderen. Wanneer we aankomen in comuna 13 voel ik me alles behalve onveilig. Het waant er van de toeristen en dus voel ik me niet eens meer in Colombia. De graffiti's zijn prachtig, kleurrijk en sommige met een boodschap. Er was er eentje speciaal gemaakt voor Wie is de mol? maar deze is alweer overgeschilderd. 
De dag is best vermoeiend en ik weet nog steeds niet wat mijn volgende plan/bestemming is, dat ik besluit nog een nachtje te blijven. Medellin verrast me dan nu toch wel positief. De volgende dag ga ik Sonyer opzoeken, die ik twee jaar geleden in Cartagena heb leren kennen. Een jongen met een eigen kledinglijn die op het moment dat we elkaar leerden kennen een winkel aan het opzetten was in Cartagena. We zijn een avondje naar Plaza de Trinidad geweest en hebben geprobeerd te communiceren, wat aardig moeilijk was met mijn drie woorden Spaans en zijn drie woorden Engels. Maar toch heb ik hem kunnen introduceren aan de Nederlandse muziek. En zo, nu twee jaar later, heeft hij weer zijn dj skills opgepakt en vraagt me soms naar de Nederlandse muziek. (Afro bros oa). En zo zit ik in zijn huis te luisteren naar FunX, wat super grappig is natuurlijk. En deze keer kunnen we communiceren, in het Spaans. We eten een hapje en dan nemen we weer afscheid en ga ik met de meiden naar het festival dat om de hoek is. Standjes met eten en drinken en kleding, sieraden en dat soort dingen. Gelukkig is Medellin me deze keer wel goed bevallen, al blijft het een immens grote stad.
En dan wijzig mijn plannen en ga niet richting Bucaramanga, maar richting de kust, naar Ladrilleros, maar daarover de volgende keer.