Gelukkig zit in een klein hoekje

Ik heb afgesproken met Rahel, schoolgenoot, om met haar en haar hostvader naar de mail te gaan voor een simkaart. Het is toch wel makkelijker tegenwoordig als je continu bereikbaar bent. Haar huisgenootje gaat ook mee, dus lopen we met z'n vieren naar de mail. Op straat is het druk, waarschijnlijk omdat het zaterdag is. Rahel en ik zijn wat aan t praten als we bij de rotonde komen. Ik ben niet echt aan t opletten omdat we aan t praten zijn, en opeens voel ik dat er aan m'n tas getrokken wordt. Voor dat ik besef wat er is gebeurt is de scooter al een meter of 50 weg en zie ik mijn strap in zijn handen. Fuck, ze hebben m'n tas gestolen!! Ik doe nog een vergeefse poging om ze achterna te gaan, en ben niet eens in staat om te schreeuwen vanwege de verbazing, wanneer een andere man op de fiets me duidelijk maakt dat de strap was gebroken en dus m'n tas met inhoud een stukje verderop ligt. Ik sta nog wat na te shaken, en probeer te beseffen wat er was gebeurt maar het ging allemaal zo snel. Gelukkig voor mij brak dus de strap, en heb ik m'n telefoon en m'n portemonnee nog. Overigens doe ik altijd m'n mobiel in m'n zak, maar aangezien ik een jurk droeg, zat die ook in m'n tas. De les die ik eruit heb geleerd, altijd voorzichtig zijn met scooters in de buurt en je tas goed bijhouden. Maar wat ben ik blij dat ik m'n spullen nog heb!