Ometepe

Na de party place San Juan reizen we verder naar Ometepe. We pakken de chickenbus, dit is een oude amerikaanse schoolbus, vaak opgeleukt met schilderingen aan de buitenkant. De backpacks gaan op de bovenkant van de bus en als je de bus verlaat wordt deze naar beneden gegooid. Gelukkig wel opgevangen door iemand die dat als werk heeft. Dan nemen we een taxi naar de ferry en na een uurtje zijn we op het eiland. Vanaf de boot hebben we mooi zicht op dr twee vulkanen op het eiland. We besluiten om in het stadje te blijven waar de ferry ons afzet en vinden een homestay. Via de eigenaresse huren wr voor de volgende dag 2 scooters. Voor Rahel se eerste keer dat ze scooter rijdt dus krijgt ze eerst een proeflesje. En dan gaan we op weg maar Ojo de Agua. Onderweg komen we door kleine dorpjes en zien we vele koeien, vpaarden en varkens los langs de weg lopen. Ojo de Agua is een natuurlijk zwembad met vele mineralen aan de voet van de vulkaan. Volgens de man bij de entree komen we na het zwemmen tien jaar jonger terug. Het is een mooie omgeving en het water heeft een mooie groene kleur en is zo'n 20 graden Celsius. Na het verjongende bad gaan we op zoek naar wat eten. We rijden richting Santa Cruz en stoppen in Santa Domingo bij een restaurant aan het water. Daar eten we heerlijk vis en gaan dan op weg naar Punta Jesus Maria, om de zonsondergang te zien.
De tweede dag gaan we helemaal rond om de vulkaan. Helaas voor mij niet een geasfalteerde weg, maar eentje met stenen en grind. Maar gelukkig redden we het tot de geasfalteerde weg. Dan drinken we wat in het park en gaan daarna op weg naar Santa Cruz. Onderweg zien we alweer het bordje 'chocolate paradise' dus ik gaan we op weg naar paradijs. Als we eraan komen hebben we beiden zoiets van is dit het? Maar als we het bestelde krijgen, is het zeker paradijs. Wat heerlijk! En de plek is mooi! We maken kennis met een local die sieraden maakt om zo te kunnen reizen. En hebben een heerlijk relaxte middag. Als we onderweg naar huis zijn besluiten we om ergens wat te drinken. 500 meter over een grindpad zou een hotel en restaurant moeten zitten. Maar het zijn wel erg lange 500 meters. Over een pad dat steeds slechter werd. Als we op maps.me kijken zien we dat we een rondje kunnen rijden en die weg is korter. Helaas ook heel veel slechter. De eerste weg was er niets bij. Heb soms echt even tegen mezelf moeten zeggen dat ik dit wel kan en rustig aan, haha. Maar oh wat ben ik blij als we weer op de hoofdweg zijn beland. Maar wat een geweldige dag weer om de vrijheid te voelen zoals ik dat in Thailand had op de scooter. Want helaas kun je hier niet op zoveel plaatsen een scooter huren en op sommige plaatsen zou ik het ook niet willen. Vanwege de drukte.
Maar morgen is het tijd om naar de volgende plaats te gaan: Granada.