Valle de Cocora

Vrijdag ochtend stap ik op de bus richting Armenië om daar met Yaneth te lunchen en de middag door te brengen, voordat ik verder ga richting Salento om daar Liz te ontmoeten. Yaneth heb ik leren kennen in een hostel in de Dominicaanse Republiek en de laatste keer in Bogota ontmoet. En Liz heb ik in een hostel in Mexico ontmoet, zo'n anderhalf jaar geleden.
Yaneth wacht me op het busstation op en neemt me mee uit lunchen. Daarna gaan we met de taxi naar haar huis en verwend ze me met een manicure en maakt ze een prachtige vlecht in mijn haren. 

En dat allemaal op Internationale Vrouwendag (Dia de la mujer). Na deze verwennerij neem ik de taxi terug naar het busstation en neem ik een klein busje richting Salento. Deze kleine stad met zo'n 7000 inwoners ligt in het department Quíndío en ligt op zo'n 1890 meter hoogte. De weg er naar toe is bochtig maar met een prachtig uitzicht. Ik verlaat het busje en loop richting het hostel. Het is al donker als ik aan kom. Liz is al in het hostel en het is leuk om elkaar weer te zien na zo'n lange tijd. We gaan op aanraden van de eigenaar van het hostel eten bij OKFood. Een restaurant en fietsenverhuur winkel in 1. Maar schijnbaar hebben ze daar de beste trucha (forel) voor de beste prijs. En inderdaad, het was heerlijk. 
De volgende dag staat Valle de Cocora op het menu. Dit gebied maakt deel uit van het nationaal park Los Nevados en is het gebied dat bekend staat om de waspalm. Oftewel de hoogste palmbomen van Colombia. Op het plein staan de jeeps al klaar.

Het is zo'n 40 minuten richting de Valle de Cocora. Door een prachtig groen heuvel landschap, 

Onderweg komen langs een groepje paarden en zijn er een heleboel andere jeeps die richting de Valle gaan. En dan kan de hike beginnen. We gaan de lange loop doen, zo'n 5 uur wandelen. Het eerste gedeelte voert ons langs weilanden met koeien en kunnen we de hoge palmbomen al zien. 

En dan gaan we meer het bos in. Ik laat Liz achter me, omdat ik wat sneller ben. En ik bevind me op een gegeven moment tussen twee groepen en heb het gevoel dat ik helemaal alleen door de jungle loop. Ik geniet er met volle teugen van. Wat is het toch mooi, met de rivier door het landschap stroomt, de bruggetjes die we moeten nemen om de rivier over te steken en de verschillende bomen en bloemen. 

Op een gegeven moment kom je bij een splitsing. De ene kant is naar La casa de las kolibris en de andere is naar de palmbomen. Ik besluit om richting la casa te gaan. Het pad loopt nog steeds langs de rivier en de bruggen worden uitdagender.

Eenmaal bij La casa aangekomen, wordt er $5.000 pesos gevraagd, maar krijg je een drankje. De specialiteit hier is chocolademelk met kaas. Maar aangezien ik geen kaas lust ga ik voor agua de panela. Ook iet typisch van Colombia. Maak ook nog even gebruik van het toilet en loop dat weer terug naar splitsing. Onderweg kom ik Liz weer tegen en lopen we samen weer verder. Maar het volgende stuk van de wandeling is een stuk pittiger, steiler vooral. Dus ik loop weer een stuk vooruit op Liz en kom twee Nederlandse meisjes en een Griek tegen waar ik samen mee verder loop. We komen weer aan bij een finca met prachtige bloemen en een prachtig uitzicht. 

En dan is het niet meer zover lopen om bij de palmbomen te komen. Allereerst komen we bij een uitkijkpunt waar het heel hard waait. 

Als we weer verder lopen komen we weer bij een uitkijkpunt en daar staan iets meer palmbomen bij elkaar. Na dit punt kun je kiezen om de lange route naar benden te lopen of de korte. We nemen de lange route. En de meest prachtige route! 

Eenmaal terug gaan we wat drinken en wachten we op Liz. Om vervolgens weer met de jeep richting Salento te rijden. Deze keer op de achterkant. 

In Salento aangekomen spreken we af om met z'n allen te gaan eten en daarna een drankje te doen. En dan wordt deze prachtige dag afgesloten met een hele gezellige avond op het plein. Er wordt zelfs gedanst en we maken nieuwe Colombiaanse vrienden. Wat een geweldige dag!