Centro de Salud, Olon

Deze keer voelt het echt middenin de nacht, al is het half zeven, normale tijd alsof ik moet werken in Nederland. Al had ik er daar ook altijd moeite mee. Maar goed, ik stap onder de koude douche. Waar ik ook echt nog steeds niet aan kan wennen. Als het nou 30 graden buiten is, is het helemaal niet vervelend, maar de laatste dagen is het niet super warm en wil ik het liefst niet onder de douche en al helemaal niet mijn haren wassen. Ik sta dan een beetje te hannesen om mn haren nat te krijgen maar niet mijn rug, want o jee dat is nog het ergste, die koude straal op je rug. Oké, ik was mijn haar vanavond wel, als het hopelijk wat warmer is.
Oké, ik ben wakker. Nu mijn tolk nog. Hij zegt me te meeten bij de taxi's en dus maak ik me klaar om richting taxi's te lopen. Aangezien ik sinds gisteren pijn in mijn zij heb,  net ter hoogte van mn ribben, is soms ademhalen of hoesten pijnlijk, dus ook snel wandelen zit er niet in. Maar Oké, ik heb me erbij neergelegd dat het mijn nier toch wel kan zijn; een combinatie van slecht drinken, misschien te veel alcohol, plassen zonder wc papier hangend boven een wc. Dan is de Aziatische wc toch nog niet zo slecht, je kunt in ieder geval uitplassen, wat hangend boven de wc niet lukt. Maar goed, ik voel het nu en dat is niet fijn, lachen, niezen en hoesten zijn echt niet prettig op het moment.
Ik kom aan bij de taxi's en natuurlijk is mijn tolk er nog niet. Ik wacht nog 10 minuten met uitzicht op afterparty mensen. Was ik er maar een van denk ik dan, maar dat zal snel weer zijn hopelijk. Uiteindelijk stap ik dan maar zelf in de taxi, geen zin om langer te wachten en hopelijk versta ik wat ze gaan zeggen. Als ik aan kom is het nog gesloten en wanneer er mensen binnen komen wordt ik verteld dat het om 8 uur opend.
Een jongen van de administratie haalt mijn papieren en paspoort op en na een minuut of tien mag ik naar de dokter. Dit is een meisje van wat ik haar inschat jonger dan dat ik ben, maar ik kan niet schatten en als zij verstand van zaken heeft prima. Ze heeft begrip voor mijn spaans en door rustig te praten komt ze achter heel wat informatie. Ze kijkt naar mijn bloed en urine waardes en komt tot de conclusie samen met mn verhaal, dat het een infectie van mn dikke darm is. Ik wist het wel, ik vond het zo vreemd, vanwege de diarree en alle andere klachten die ik had. Ze luistert nog even naar mn buik  en geeft me dan ORS en antibiotica.  Tweemaal daags, en bij pijn mag ik paracetamol. Ik moet een papiertje ondertekenen waar op staat dan ik: 'van Broekmoen ' heet en uit de USA kom. Ach Ja, ik heb mn medicijnen en ben al lang blij.